Bi kac aydir gariplikler üst üste geliyor.
Yalnizlik, yogunluk, yorgunluk, gerginligim.
Ha üstüne bide telefonumun Annem, Isciler, Is arkadasim ve Muzzi disinda kimsenin aramamasi.
Böyle telefona teletabik duygular gönderiyorum calsin diye.
Yok ne arayanim var ne soranim.
Ölsem ruhu duymayacak kimsenin.
Salak sacma bi insan oldum ciktim.
Ota boka agliyorum yine.
Taham gecen gün nasil oldugumu sordu, kötüyüm dedim, yine mi depresyondasin dedi?
Ben seni 6 yildir taniyorum, 6 yildir depresyondasin" dedi.
Lan ben düzelmicekmiyim hic?
Isyani basicam yakinda.
Gecen gün arkadasimin evlenecegini ögrendim, cevrede taniyanlarin bi kacina "müjdemi isterim" dedim 10 kisiden 9undan ayni soruyu duydum "noldu kiz evleniyormusun, yoksa sevgili mi yaptin?" taktiniz dimi bana. Yok abicim sevgili de yapmadim, evlenmiyorum da, düsünmüyorum da. Anasini satiyim öyle bir asik olasim var ki. Ama ortada asik olunacak adam yok. Olsa da güvenmiyorum/güvenemiyorum.
Nolacak benim halim, sorarim size?
Offf. Gidip uyumak gerek bunun üzerine biraz. Belki kendime gelirim biraz.
Cavingtusmayl.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder